1. Η χρήση της ζελατίνης ως πηκτικό παράγοντα επηρεάζεται από τις χαμηλές τιμές PH και συχνά υδρολύεται από τα πρωτεολυτικά ένζυμα των μικροοργανισμών. (Σ)
2. Μετά τον εμβολιασμό τους όλα τα υποστρώματα επωάζονται σε θερμοκρασία 25 βαθμοί κελσίου για 48 με 72 ώρες προκειμένου να αναπτυχθούν μικροσκοπικά ορατές αποικίες για απαρίθμηση. (Λ)
3. Το υπόστρωμα STAA AGAR BASE είναι εξειδικευμένο υπόστρωμα που δεν περιέχει αντιβιοτικά και δεν χρησιμοποιείται για την ανάπτυξη του βακτηρίου brochothrix thersmosphacta. (Λ)
4. Η μέθοδος αποστείρωσης με διήθηση χρησιμοποιείται για την αποστείρωση υγρών θρεπτικών υλικών που περιέχουν συστατικά ευαίσθητα στη θερμοκρασία. (Σ)
5. Η τεχνική της ενσωμάτωσης (pour planting) χρησιμοποιείται για την απαρίθμηση των οξυγαλακτικών βακτηρίων και των εντεροβακτηρίων σε ένα τρόφιμο. (Σ)
6. Το αλατούχο ρυθμιστικό διάλυμα φωσφορικών αλάτων PBS είναι μέσο διασποράς που α) περιέχει ιόντα καλίου και φωσφορικά ιόντα , β) έχει PH 5,3 και χρησιμοποιείται ως αραιωτικό μέσο οξυανθεκτικών μικροοργανισμών. (Λ)
7. Το πεπτονούχο ύδωρ είναι ένα υγρό μέσο εναιώρησης των βακτηριακών κυττάρων που περιέχει 1 τοις εκατό πεπτόνη σε νερό. (Λ)
8. Η αρχή λειτουργίας του θαλάμου νηματικής ροής είναι ότι καθοδικά ρεύματα αέρα δεν επιτρέπουν την έξοδο των μικροοργανισμών προς το περιβάλλον και αντίστροφα. (Σ)
9. Με τον όρο «συνολικός αριθμός» μικροβιακών κυττάρων σε ένα τρόφιμο αναφερόμαστε στο σύνολο των ζωντανών μικροοργανισμών καλλιεργήσιμων και μη που βρίσκονται στο τρόφιμο τη δεδομένη χρονική στιγμή. (Λ)
10. Η αποστείρωση ενός υποστρώματος με θέρμανση ανήκει στην κατηγορία των φυσικών μεθόδων αποστείρωσης. (Σ)
11. Το κατώφλι ανίχνευσης της μεθόδου των δεκαδικών αραιώσεων σε ένα στερεό τρόφιμο όταν εφαρμόζουμε τη μέθοδο της ενσωμάτωσης είναι 10 CFU/g. ( )
12. Κατά τη μέτρηση του μικροβιακού φορτίου σε βόειο κιμά με τη μέθοδο της επιφανειακής επίστρωσης απαριθμήθηκαν στην 5η αραίωση 80 αποικίες στο ένα τρυβλίο και 100 αποικίες στο 2ο . συνεπώς ο πληθυσμός του μικροοργανισμού είναι 90*10^6 CFU/g. (Λ)
13. Η ζύμη Rhodotorula spp είναι ψυχότροφος μικροοργανισμός που βρίσκεται σε νωπά πουλερικά αλιεύματα και βούτυρο. (Σ)
14. Οι μύκητες που αναπτύσσονται σε τιμές ενεργότητας ύδατος κάτω από 0,85 ονομάζονται αλοανθεκτικοί μύκητες. (Λ)
15. Τα αρνητικά κατά gram βακτήρια είναι περισσότερο ανθεκτικά στην παρουσία του διοξειδίου του άνθρακα από ότι τα θετικά κατά gram. (Λ)
16. Ομοσιτισμός είναι η κατάσταση εκείνη όπου δύο πληθυσμοί βακτηρίων δεν αλληλεπιδρούν και δεν επηρεάζονται με κανέναν τρόπο αλλά επωφελούνται και οι δύο από την αφομοίωση των θρεπτικών συστατικών του τροφίμου. (Λ)
17. Γενικά τα θετικά κατά gram βακτήρια είναι ανθεκτικότερα των αρνητικών κατά gram στη μείωση της τιμής του PH.(Σ)
18. Ως εμπόδιο μικροβιακής προέλευσης χαρακτηρίζεται η ανταγωνιστική μικροχλωρίδα καθώς επίσης και η χρήση καλλιεργειών εκκίνησης κατά την επεξεργασία των τροφίμων. (Λ) (και οι βακτηριοσύνες)
19. Με τον όρο θεμελιώδης θερμοκρασίες εννοούμε την ελάχιστη, την άριστη και μέγιστη θερμοκρασία αύξησης ενός μικροοργανισμού. (Σ)
20. Το βενζοϊκό οξύ είναι περισσότερο δραστικό εναντίων ζυμών και μυκήτων παρά βακτηρίων ιδίως σε όξινο παρά ουδέτερο περιβάλλον. (Σ)
21. Η λυσοζύμη μπορεί να επιβραδύνει τη μικροβιακή αύξηση και χρησιμοποιείται εμπορικά για τον έλεγχο της γαλακτικής ζύμωσης σε ορισμένα τυριά. (Σ)
22. Για την ίδια τιμή PH η αντιμικροβιακή ιδιότητα των ασθενών οργανικών οξέων ακολουθεί την εξής σειρά: οξικό οξύ>γαλακτικό οξύ>κιτρικό οξύ. (Λ)
23. Το αποτέλεσμα της αύξησης της τιμής της ενεργότητας ύδατος σε ένα τρόφιμο είναι η επιμήκυνση του χρόνου προσαρμογής και η αύξηση του ρυθμού ανάπτυξης του μικροβιακού πληθυσμού. (Λ)
24. Σύμφωνα με τη θεωρία των εμποδίων η συνδυαστική επίδραση των μεθόδων συντήρησης είναι περισσότερο αποτελεσματική από την επίδραση της κάθε μεθόδου ξεχωριστά. (Σ)
25. Το βακτήριο listeria monocytogenes είναι ένας θετικός κατά gram μικροοργανισμός που χαρακτηρίζεται από την παραγωγή θερμοανθεκτικών σπορίων. (Λ)
26. Η καμπύλη αύξησης ενός βακτηρίου περιλαμβάνει τρεις φάσεις α) φάση προσαρμογής, β) εκθετική φάση, γ) στατική φάση.
27. Οι αερόβιοι μικροοργανισμοί είναι αυτοί που αναπτύσσονται σε τρόφιμα με θετικό δυναμικό οξυδοαναγωγής. (Σ)
28. Με τον όρο θεμελιώδη θερμοκρασία εννοούμε την άριστη θερμοκρασία για την αύξηση ενός μικροοργανισμού. (Λ)
29. Το βενζοϊκό οξύ είναι εξαιρετικά δραστικό κατά των βακτηρίων και λιγότερο δραστικό κατά των μυκήτων και των ζυμών. (Λ)
30. Η αντιμικροβιακή δράση των οργανικών οξέων είναι ανεξάρτητη της σταθεράς ισορροπίας pka του οξέος. (Λ)
31. Στην περίπτωση του ομοσιτισμού μεταξύ δύο μικροβιακών πληθυσμών ο ένας πληθυσμός ωφελείται και ο άλλος παραμένει ανεπηρέαστος. (Σ)
32. Η εφαρμογή της ανταγωνιστικής μικροχλωρίδας μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως μοναδικό εμπόδιο στη συντήρηση των τροφίμων. (Λ)
33. Ως ενεργότητα νερού ορίζεται η παράμετρος που εκφράζει την ποσότητα του δεσμευμένου νερού στο τρόφιμο που είναι διαθέσιμη για τις ανάγκες αύξησης των μικροοργανισμών. (Λ)
34. Κατά τη φάση προσαρμογής ενός μικροοργανισμού παρατηρείται μειωμένη ανάπτυξη καθώς ο μικροοργανισμός προσαρμόζει τη φυσιολογία και τις βιοχημικές του λειτουργίες ώστε να ανταποκριθεί στις νέες περιβαλλοντικές συνθήκες.(Σ)
35. Οι αλόφιλοι μικροοργανισμοί χαρακτηρίζονται εκείνοι που χρειάζονται ιόντα Νατρίου και Καλίου στο περιβάλλον για την ανάπτυξή τους. (Λ)
36. Το PH στο εσωτερικό των βακτηριακών κυττάρων είναι περίπου 7 με εξαίρεση π.χ. τα κύτταρα των ζυμών όπου η τιμή του PH είναι στο 5,8. (Σ)
37. Η αύξηση της επαφής του τροφίμου με τον αέρα λόγω επεξεργασίας αυξάνει την τιμή του Eh. (Σ)
38. Τα αρνητικά κατά gram βακτήρια έχουν την ικανότητα να αναπτύσσονται σε υψηλότερη τιμή ενεργότητας ύδατος σε σχέση με τα θετικά κατά gram. (Λ)
39. Οι κυτταρικές μεμβράνες είναι αδιαπέραστες στα ιόντα H+,OH- ενώ ταυτόχρονα έχουν μηχανισμούς για την αποβολή των ιόντων H+. (Σ)
40. Οι βακτηριοσίνες είναι πρωτεΐνες ή σύμπλοκα πρωτεϊνών βακτηριακής προέλευσης που επιδεικνύουν αντιμικροβιακή δράση σε όλα τα βακτηριακά κύτταρα. (Λ)
41. Ο μηχανισμός αντιμικροβιακής δράσης των φαινολικών ουσιών οφείλεται αποκλειστικά στη διάρρηξη της κυτταρικής μεμβράνης με επακόλουθο τη μερική ή ολική λύση του κυττάρου. (Λ)
42. Η οξειδάση προκαλεί αλλοιώσεις σε νωπά τρόφιμα που συντηρούνται υπό ψύξη. (Λ)
43. Η εκθετική φάση αύξησης ενός βακτηρίου χωρίζεται σε 4 επιμέρους φάσεις. (Λ)
44. Η τάση που παρουσιάζουν οι μικροοργανισμοί να διατηρήσουν τη σταθερότητα και ισορροπία στο εσωτερικό περιβάλλον του κυττάρου χαρακτηρίζεται με τον όρο ομοιόσταση. (Σ)
45. Οι ψυχότροφοι μικροοργανισμοί έχουν άριστη θερμοκρασία ανάπτυξης μεταξύ 12 και 15 βαθμούς. (Λ)
46. Η αντιμικροβιακή δράση των ασθενών οργανικών οξέων σχετίζεται με την ικανότητα των αδιάστατων μορίων τους να διαπερνούν την κυτταρική μεμβράνη των οργανισμών. (Σ)
47. Όσο περισσότερο οξειδώνεται μία ουσία τόσο πιο θετικό είναι το Eh, ενώ όσο πιο πολύ ανάγεται τόσο πιο αρνητικό είναι το Eh. (Σ)
48. Η νισίνη είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα αντιμικροβιακού συστήματος φυτικής προέλευσης που δεν μεταβολίζεται από τον ανθρώπινο οργανισμό. (Λ)
49. Η βακτηριοσίνες δεν παρουσιάζουν ευαισθησία σε πρωτεολυτικά ένζυμα ενώ παρουσιάζουν αντοχή στη θέρμανση μέχρι και τους 121 βαθμούς κελσίου για ορισμένο χρόνο. (Λ)
50. Η λυσοζύμη διασπά τους 1,4 γλυκοζιτικούς δεσμούς στην πεπτιδογλυκάνη που αποτελεί το δομικό πολυμερές στο κυτταρικό τοίχωμα των θετικών κατά gram βακτηρίων, με αποτέλεσμα τη λύση του κυττάρου. (Σ)
51. Τα ζυμωμένα τρόφιμα αποτελούν τυπικό παράδειγμα της επίδρασης της ανταγωνιστικής μικροχλωρίδας στην αύξηση της ασφάλειας και της συντήρησης των τροφίμων αυτών. (Σ)
52. Οι θερμόφιλοι μικροοργανισμοί είναι προσαρμοσμένοι να αναπτύσσονται στον άνθρωπο. (Λ)
53. Το βακτήριο Pseudomonas spp χρησιμοποιεί με σειρά προτεραιότητας τα παρακάτω συστατικά ως πηγή ενέργειας κατά την αερόβια αύξησή του στο κρέας : γλυκόζη, γαλακτικό οξύ, αμινοξέα. (Λ)
54. Ζώντες αλλά μη καλλιεργήσιμοι είναι οι ζωντανοί μικροοργανισμοί που δεν σχηματίζουν αποικίες στις συνθήκες καλλιέργειας που χρησιμοποιούμε. (Σ)
55. Η σύνθεση εξειδικευμένων υποστρωμάτων μπορεί να διαφοροποιηθεί μόνο με την προσθήκη αντιβιοτικών για την αναστολή της ανάπτυξης όλων των άλλων μικροοργανισμών εκτός από την κατηγορία που μας ενδιαφέρει να απαριθμήσουμε. (Λ)
56. Η εξασφάλιση ασηπτικών συνθηκών κατά τη διενέργεια της μικροβιολογικής ανάλυσης δεν είναι απαραίτητη δεδομένου ότι τα μικροβιολογικά υποστρώματα περιέχουν αντιβιοτικά τα οποία ελέγχουν τις επιμολύνσεις που είναι δυνατόν να συμβούν κατά την διεξαγωγή της ανάλυσης. (Λ)
57. Η αποστείρωση πραγματοποιείται με α) θέρμανση, β) με διήθηση και γ) με ακτινοβολία. (Σ)
58. Τα θρεπτικά υποστρώματα που χρησιμοποιούνται στη μικροβιολογία τροφίμων διακρίνονται σε α) γενικά και β) εξειδικευμένα. (Σ)
59. Η επιτυχία μίας μικροβιολογικής ανάλυσης καθορίζεται από : α) τη λήψη αντιπροσωπευτικού δείγματος του τροφίμου, β) την αποφυγή της επιμόλυνσης κατά την παραλαβή του δείγματος και γ) την ελαχιστοποίηση του χρόνου που μεσολαβεί μεταξύ δειγματοληψίας και μικροβιολογικής ανάλυσης. (Σ)
60. Η επώαση του υποστρώματος VRBGA που χρησιμοποιείται για την απαρίθμηση των εντεροβακτηρίων γίνεται σε θερμοκρασία 37 βαθμών κελσίου για 2 με 3 ημέρες. (Λ)
61. PHà μικροοργανισμοί
<5,7 àοξυγαλακτικά βακτήρια
8àCarnobacterium spp
7à στρεπτόκοκκοι
<5,7à ζύμες
62. Το φυσιολογικό αλατούχο διάλυμα (saline) που χρησιμοποιείται ως μέσο εναιώρησης των μικροοργανισμών περιέχει 0,85% KCL σε νερό και έχει την ίδια οσμωτική πίεση με αυτή του αίματος των θηλαστικών. (Λ)
63. Κατά τη δειγματοληψία ενός υγρού τροφίμου τοποθετούμε 25g από το τρόφιμο σε 225ml αποστειρωμένου διαλύματος ringer και στη συνέχεια ομογενοποιούμε το δείγμα σε συσκευή stomaher. Το διάλυμα που προκύπτει αποτελεί τη μηδενική αραίωση του τροφίμου. (Σ)
64. Κατά την προετοιμασία των στερεών θρεπτικών υποστρωμάτων προστίθεται άγαρ και ζελατίνη σε αναλογία 1,2 με 1,5 gr τοις χιλίοις. (Λ)
65. Τα θρεπτικά υποστρώματα που χρησιμοποιούμε στη μικροβιολογία τροφίμων διακρίνονται ανάλογα με την προέλευση των συστατικών τους σε α) φυσικά και β) συνθετικά. (Σ)
66. Η απαρίθμηση των αποικιών που σχηματίζονται σε εμβολιασμένο στερεό θρεπτικό υλικό στηρίζεται στη θεωρία ότι ένα βακτηριακό κύτταρο ή μία ομάδα κυττάρων δημιουργούν μία αποικία. (Σ)
67. Κατά τη διαδικασία των δεκαδικών αραιώσεων μεταφέρουμε ποσότητα εναιωρήματος 1000μL από την προηγούμενη αραίωση στην επόμενη με σκοπό τον υποδεκαπλασιασμό του μικροβιακού φορτίου. (Σ)
68. Κατά τη μέτρηση του μικροβιακού φορτίου των οξυγαλακτικών βακτηρίων σε κοτόπουλο με τη μέθοδο της ενσωμάτωσης απαριθμήθηκαν στην 5η αραίωση 100 αποικίες στο ένα τρυβλίο και 120 στο 2ο . Ο πληθυσμός του μικροοργανισμού είναι 110*10^5 CFU /g. (Σ)
69. Το μικροβιολογικό υπόστρωμα Violet Bile Salt Dextrose Agar Base είναι ένα εξειδικευμένο υπόστρωμα που περιέχει το αντιβιοτικό chloramphenicol και χρησιμοποιείται στην απαρίθμηση των μικροοργανισμών που ανήκουν στην οικογένεια των εντεροβακτηρίων. (Λ)
70. Το υπόστρωμα Tributyrin Agar Base είναι ένα εξειδικευμένο υπόστρωμα που περιέχει Glycerol tributyrate και χρησιμοποιείται για την ανάπτυξη των λιπολυτικών μικροοργανισμών. (Σ)
71. Η μέθοδος της αποστείρωσης με θέρμανση ανήκει στην κατηγορία των φυσικών μεθόδων αποστείρωσης. (Σ)
72. Η τεχνική της επίστρωσης (spread planting) χρησιμοποιείται για την απαρίθμηση του πληθυσμού των αερόβιων και μικροαερόφιλων μικροοργανισμών σε ένα τρόφιμο. (Λ)
73. Η αποστείρωση είναι διαδικασία καταστροφής όλων των βλαστικών μορφών μικροβιακής ζωής καθώς και επίσης και των ανθεκτικών μορφών (ενδοσπόρια) που βρίσκονται σε ένα υλικό ή αντικείμενο. (Λ)
74. Η ζελατίνη ως πηκτικός παράγοντας υπερτερεί έναντι του άγαρ γιατί χρησιμοποιείται σε μικρότερη συγκέντρωση συμβάλλοντας σε σημαντική εξοικονόμηση εργαστηριακών υποστρωμάτων. (Λ)
75. Η βασική αρχή λειτουργίας του αυτόκαυστου στηρίζεται στην ανάπτυξη υπέρθερμου ατμού με ταυτόχρονη μείωση της πίεσης εντός του δοχείου. (Σ)
76. Το μικροβιολογικό υπόστρωμα Rose Bengal Agar Base είναι ένα εξειδικευμένο μικροβιολογικό υπόστρωμα που περιέχει το αντιβιοτικό Chloramphenicol και χρησιμοποιείται στην απαρίθμηση ζυμών και μυκήτων. (Σ)
77. Η μετατροπή των υγρών υποστρωμάτων σε στερεά γίνεται με την προσθήκη ενός πηκτικού παράγοντα που δεν θα πρέπει να επιδρά θετικά ή αρνητικά στη φυσιολογία του μικροοργανισμού. (Σ)
78. Το άγαρ παραμένει ρευστό σε θερμοκρασία μεγαλύτερη από 45 βαθμούς κελσίου. Όταν όμως προστίθεται σε τρυβλίο με τη μέθοδο της ενσωμάτωσης θα πρέπει να έχει μεγαλύτερη θερμοκρασία (50-60) για καλύτερη προσαρμογή των μικροοργανισμών στις συνθήκες επώασης των τρυβλίων. (Λ)
79. Η αποστειρωτική δράση της θερμότητας οφείλεται α) στην επίδραση της θερμότητας στα λιπίδια των κυτταρικών μεμβρανών και β) στη μετουσίωση των μικροβιακών αμινοξέων και νουκλεοξέων. (Σ)
80. Η αποστείρωση των μικροβιολογικών υποστρωμάτων με τη μέθοδο της ξηρής αποστείρωσης πραγματοποιείται σε θερμοκρασία 160-170 βαθμούς κελσίου για 2-4 ώρες. (Σ)
81. Τα εξειδικευμένα υποστρώματα περιέχουν όλα τα απαραίτητα συστατικά για την ανάπτυξη όλων των ομάδων μικροοργανισμών. (Λ)
82. Κατά την αποστείρωση με διήθηση το υγρό θρεπτικό υλικό περνά μέσα από ηθμό διάμετρο πόρων 0,15μm. (Λ)
83. Οι υπεριώδεις ακτίνες εφαρμόζονται για την απολύμανση του αέρα. (Λ)
84. Τα μικροβιολογικά υποστρώματα περιέχουν μόνο ανόργανη μορφή αζώτου (αμμωνιακά άλατα και αμμωνία). (Λ)
85. Η χρήση του λύχνου Bunsen κατά τη μικροβιολογική ανάλυση εξασφαλίζει ασηπτικές συνθήκες στο χώρο εργασίας. (Σ)
86. Η μονάδα που χρησιμοποιείται για την έκφραση των αποτελεσμάτων μίας μικροβιολογικής ανάλυσης αναφέρεται στο συνολικό αριθμό των ζωντανών μικροοργανισμών. (Λ)
87. Όλα τα μικροβιολογικά υποστρώματα αποστειρώνονται σε θερμοκρασία 121 βαθμούς κελσίου για 15-20 λεπτά. (Λ)
88. Το κυριότερο μειονέκτημα της μεθόδου των δεκαδικών αραιώσεων για τον προσδιορισμό του μικροβιακού φορτίου είναι το μεγάλο στατιστικό σφάλμα που παρουσιάζει και για τον λόγο αυτό δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως μέθοδος αναφοράς στην οποία βασίζεται η νομοθεσία. (Λ)
89. Σύμφωνα με τη θεωρία των εμποδίων η συνδυαστικοί παράγοντες σχετίζονται με τις ιδιότητες των ίδιων των μικροοργανισμών. (Σ)
90. Σε κάθε θερμοκρασία η ικανότητα των μικροοργανισμών για αύξηση ελαττώνεται καθώς ελαττώνεται η τιμή της ενεργότητας νερού. (Σ)
91. Το Eh σε ένα συσκευασμένο τρόφιμο εξαρτάται μόνο από τη δράση της αυτόχθονης χλωρίδας και ιδιαίτερα των αερόβιων μικροοργανισμών. (Σ)
92. Εκτός από τα σάκχαρα και τις πρωτεΐνες τα λίπη χρησιμοποιούνται επίσης από τα βακτήρια ως πηγή άνθρακα. (Σ)
93. Το γένος Enterococcus περιλαμβάνει προαιρετικά αναερόβια θετικά κατά gram βακτήρια που βρίσκονται στον εντερικό σωλήνα ανθρώπων και ζώων, η παρουσία των οποίων μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως δείκτης εξυγίανσης. (Σ)
94. Η μέθοδος του καπνίσματος μπορεί να χρησιμοποιηθεί στη συντήρηση των τροφίμων ως εμπόδιο λόγω των φαινολικών ουσιών που περιέχει ο φυσικός καπνός. (Σ)
95. Σε ένα πλούσιο θρεπτικό μέσω ανάπτυξης χωρίς περιοριστικούς παράγοντες η αύξηση του πληθυσμού ενός βακτηρίου περιγράφεται από τη σχέση : N1=N0*e^μ(t-t0). (Σ)
96. Στους παθογόνους μικροοργανισμούς η άριστη θερμοκρασία για ανάπτυξη και για παραγωγή τοξίνης δεν είναι πάντοτε η ίδια. (Σ)
97. Η αποστείρωση πραγματοποιείται με α) θέρμανση, β) διήθηση και γ) ακτινοβολία. (Σ)
98. Η τεχνική της γραμμωτής ράβδωσης μίας αποικίας μπορεί να θεωρηθεί ως διαδικασία αραίωσης των κυττάρων σε ένα στερεό θρεπτικό υλικό. (Σ)
99. Το πλεονέκτημα της δοκιμής LAL είναι ότι χρησιμοποιείται τόσο σε gram θετικά όσο και σε gram αρνητικά βακτήρια. (Λ) (μόνο με τα αρνητικά κατά gram)
100. Στις ταχείες μεθόδους προσδιορισμού των μικροοργανισμών ο χρόνος προσδιορισμού είναι ανάλογος της συγκέντρωσης των μικροοργανισμών στο δείγμα. (Λ)
101. Κατά την απαρίθμηση του μικροβιακού φορτίου με την τεχνική Miles and Misra χρησιμοποιήθηκε όγκος βακτηριακού εναιωρήματος 0,020ml και μετρήθηκαν 12 αποικίες στην 5η αραίωση. Ο πληθυσμός ήταν 600*10^5 CFU /ml. (Σ)
102. Η αποστείρωση με θέρμανση πραγματοποιείται μόνο με τη χρήση θερμού ατμού. (Λ)
103. Τα βακτήρια που ανήκουν στην οικογένεια εντεροβακτήρια είναι αρνητικά στη δοκιμή της οξειδάσης. (Σ)
104. Ο προσδιορισμός των μικροοργανισμών με τη μέθοδο της ηλεκτρικής αγωγιμότητας βασίζεται στη μεταβολή της αγωγιμότητας του μέσου μέσα στο οποίο αναπτύσσεται ο μικροοργανισμός λόγω της παραγωγής μεταβολικών προϊόντων τα οποία σταδιακά μειώνουν την αγωγιμότητα. (Σ)
105. Κατά την προετοιμασία των υγρών θρεπτικών υποστρωμάτων προστίθεται άγαρ σε αναλογία 12-15 gr τοις χιλίοις. (Σ)
106. Τα βακτήρια του γένους pseudomonas παρουσιάζουν θετική αντίδραση στη δοκιμή της καταλάσης και αρνητική στην οξειδάση. (Λ)
107. Το κρέας, το ψάρι και το γάλα χαρακτηρίζονται από μικρότερη ρυθμιστική ικανότητα σε σύγκριση με τα λαχανικά λόγω της υψηλότερης συγκέντρωσης σε πρωτεΐνες με αποτέλεσμα να παρουσιάζουν μεγαλύτερη μεταβολή στην τιμή του PH λόγω της αύξησης των μικροοργανισμών. (Λ)
108. Επιλεκτικά καλούνται τα υποστρώματα που περιέχουν έναν ή περισσότερους παράγοντες που παρεμποδίζουν την ανάπτυξη άλλων μικροοργανισμών και επιτρέπουν την ανάπτυξη της ομάδας που θέλουμε να απομονώσουμε. (Λ)
109. Σε υγρό τρόφιμο που περιέχει βακτήρια σε πληθυσμό 10^3 CFU /ml θα πρέπει να γίνουν τρεις διαδοχικές δεκαδικές αραιώσεις προκειμένου να απαριθμήσουμε τον πληθυσμό αυτόν. (Σ)
110. Θετικοί στην αντίδραση καταλάσης είναι οι αερόβιοι μικροοργανισμοί. (Σ)
111. Ως αρνητική ένδειξη στη δοκιμή της καταλάσης θεωρούμε το σχηματισμό αφρού. (Λ)
112. Τα γαλακτικά βακτήρια παρουσιάζουν αρνητική αντίδραση στην καταλάση και θετική στην οξειδάση. (Λ)
113. Τα γενικά υποστρώματα περιέχουν όλα τα απαραίτητα συστατικά για την ανάπτυξη όλων των ομάδων μικροοργανισμών. Παράδειγμα τέτοιου υποστρώματος αποτελεί το Nutrient broth το οποίο είναι στερεό υπόστρωμα που περιέχει εκχύλισμα κρέατος και πεπτόνη. (Σ)
114. Ο βιοφθορισμός, η μέτρηση της καταλάσης και η δοκιμή LAL ανήκουν στις βιοφυσικές μεθόδους. (Λ)
115. Κατά την απαρίθμηση των μικροοργανισμών σε ένα τρόφιμο με την σπειροειδή μέθοδο η εναπόθεση του εναιωρήματος των μικροοργανισμών αρχίζει από το κέντρο του τρυβλίου προς την περιφέρεια εναποθέτοντας σταδιακά όλο και περισσότερο εμβόλιο στο τρυβλίο. (Λ)
116. Η δοκιμή LAL χρησιμοποιείται για τον προσδιορισμό θερμοανθεκτικών βακτηριακών σπορίων στα τρόφιμα και ανήκει στην κατηγορία των βιοχημικών μεθόδων. (Λ)
117. Η μέτρηση του μικροβιακού πληθυσμού με τη μέθοδο του περισσότερο πιθανού αριθμού χρησιμοποιείται για την απαρίθμηση χαμηλών πληθυσμών σε υγρά τρόφιμα. (Σ)
118. Σε αντίθεση με τις κλασικές μεθόδους μικροβιολογικής ανάλυσης η ταχείες τεχνικές δεν μετράνε βακτηριακά κύτταρα αλλά καταγράφουν τον μεταβολισμό ή άλλα χαρακτηριστικά. (Λ)
119. Η τεχνική απαρίθμησης μικροοργανισμών με τη μέθοδο Miles and Misra ανήκει στις βιοφυσικές μεθόδους προσδιορισμού και αποτελεί παραλλαγή της μεθόδου δεκαδικών αραιώσεων. (Λ)
120. Για την αποστείρωση μέσων εργαστηριακής χρήσης χρησιμοποιούμε υπεριώδη ακτινοβολία που χαρακτηρίζεται από μεγάλη διεισδυτική ικανότητα. (Λ)
121. Η απαρίθμηση των μικροοργανισμών με τη μέθοδο οπτικής πυκνότητας βασίζεται στην αρχή ότι η αύξηση των κυττάρων σε ένα στερεό τρόφιμο έχει σαν αποτέλεσμα την μείωση την οπτικής πυκνότητας του τροφίμου, η οποία καταγράφεται μέσω ειδικού οργάνου. (Λ)
122. Η μέθοδος της οπτικής πυκνότητας μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την ανίχνευση μικρών πληθυσμών βακτηρίων στα τρόφιμα λόγω του χαμηλού ορίου ανίχνευσης που διαθέτει. (10^2-10^3). (Λ)
123. Η διαφοροποίηση της χρώσης των βακτηριακών κυττάρων με τη μέθοδο gram οφείλεται σε διαφορετική δομή της κυτταρικής μεμβράνης και ιδιαίτερα στην περιεκτικότητά της σε πρωτεΐνες. (Σ)
124. Κατά την μέτρηση του μικροβιακού φορτίου με τη μέθοδο της επιφανειακής επίστρωσης απαριθμήθηκαν στην 3η αραίωση 80 αποικίες στο ένα τρυβλίο και 100 στο 2ο. Συνεπώς ο πληθυσμός είναι 90*10^4 CFU /gr. (Λ)
125. Κατά την μέτρηση του μικροβιακού φορτίου με τη μέθοδο της ενσωμάτωσης απαριθμήθηκαν στη 2η αραίωση 100 αποικίες στο ένα τρυβλίο και 110 στο δεύτερο. Ο πληθυσμός είναι 105*10^2 CFU / gr.(Σ)
126. Στη δοκιμή της καταλάσης σκοπός είναι η ανίχνευση του αντίστοιχου ενζύμου που διασπά το υπεροξείδιο του υδρογόνου σε νερό και υδρογόνο το οποίο στη συνέχεια δημιουργεί αφρισμό. (Σ)
127. Αρνητική ένδειξη στη δοκιμή οξειδάσης θεωρείται η αλλαγή του χρώματος του αντιδραστηρίου από άχρωμο σε ιώδες. (Λ)
128. Το μικροβιολογικό υπόστρωμα Pseudomonas Agar είναι ένα εξειδικευμένο υπόστρωμα που περιέχει το αντιβιοτικό Chloramphenicol και χρησιμοποιείται στην απαρίθμηση του βακτηρίου Pseudomonas spp. (Λ)
129. Κατά τον προσδιορισμό του μικροβιακού φορτίου με τη μέθοδο της ηλεκτρικής αγωγιμότητας ως χρόνο προσδιορισμού ορίζουμε το χρονικό διάστημα που απαιτείται για να παρατηρήσουμε μία μετρήσιμη αλλαγή στην αγωγιμότητα του μέσου αύξησης του πληθυσμού, η οποία είναι της τάξης 10^6 με 10^7 CFU / ml.(Σ)
130. Τα γενικά υποστρώματα που χρησιμοποιούνται για την απαρίθμηση των μικροοργανισμών στα τρόφιμα καλούνται επίσης και μη επιλεκτικά (Σ)
131. Η μέθοδος του βιοφθορισμού στηρίζεται στην αντίδραση του dna του βακτηριακού κυττάρου με το ένζυμο λουσιφεράση , παρουσία ιόντων μαγνησίου και οξυγόνου , με αποτέλεσμα την παραγωγή φωτός που ανιχνεύεται με ειδική συσκευή (Λ)
132. Η προσθήκη άγαρ σε ένα μικροβιολογικό υπόστρωμα σε μεγαλύτερη συγκέντρωση παρεμποδίζει την ανάπτυξη των μικροοργανισμών λόγω αύξησης της τιμής του Ph του υποστρώματος (Λ)
133. Οι τεχνικές συντήρησης που βασίζονται στην αφυδάτωση και την κατάψυξη έχουν ως στόχο να καταστήσουν το νερό μη διαθέσιμο για την αύξηση των μικροοργανισμών (Σ)
134. Ένα από τα μειονεκτήματα του της συσκευασίας του νωπού κρέατος σε κενό είναι η αύξηση της οξείδωσης των λιπαρών οξέων λόγω της περιορισμένης συγκέντρωσης οξυγόνου στη συσκευασία (Σ)
135. Η λυσοζύμη είναι αντιμικροβιακή ουσία που είναι δραστική έναντι των ζυμών και των μυκήτων (Λ)